یک پژوهش جدید به سرپرستی دانشمندان هلندی با تایید بر تئوری انیشتین درباره سیاه چاله‌ها نشان داد که بزرگترین سیاه‌چاله‌های کائنات نیز ممکن است با همان روش مشابه کوچکترین سیاه چاله‌ها تغذیه شوند.
یک پژوهش جدید به سرپرستی دانشمندان هلندی با تایید بر تئوری انیشتین درباره سیاه چاله‌ها نشان داد که بزرگترین سیاه‌چاله‌های کائنات نیز ممکن است با همان روش مشابه کوچکترین سیاه چاله‌ها تغذیه شوند.
در این پژوهش که به سرپرستی سرا مارکوف از موسسه اخترشناسی دانشگاه آمستردام انجام شده از اطلاعات به دست آمده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و نیز تلسکوپ‌های زمینی استفاده شده است.
نتیجه مطالعات حاصل از برنامه رصد گسترده‌ای از کهکشان مارپیچی M81 است که حدود 12 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
در مرکز M81 سیاه چاله‌ای وجود دارد که حدود 70 میلیون بار عظیم‌تر از خورشید است و همزمان با کشیدن گازها به نقطه مرکزی داخل کهکشان با سرعت شدید تولید انرژی و اشعه می‌کند.
به گفته مارکوف، این مشاهده تاییدی از تئوری انیشتین است؛ مبنی بر این که سیاه چاله‌ها اجرام ساده‌ای هستند که فقط بزرگی و چرخش آنها تعیین کننده تاثیرشان روی زمان فضایی است.
مارکوف ادامه می‌دهد: این امر تایید می‌کند که الگوهای تغذیه شدن برای سیاه چاله‌هایی با اندازه‌های مختلف می‌توانند بسیار مشابه باشند.
ما پیش از این نیز این امر را تصور می کردیم، اما تاکنون نتوانسته بودیم تصوراتمان را قطعی کنیم.
نتایج تحقیقات که در دانشگاه بریستول انجام شده در مجله اخترفیزیک منتشر می‌شود.