خب
اونچیزی که به ذهن من می رسه اینه که رابطه ای که اونجا بین خدا و انسان
وجود داره از رابطه خدا و انسان در دنیا نشات می گیره به این معنی که امام
علی (ع) فرمودند : عبادت در سه قسم است ، عبادت تجار ، عبادت عبید و عبادت
احرار
عبادت تجار عبادت کسانی است که خدا رو به شوق بهشت عبادت می کنند
عبادت عبید عبادت کسانی است که خدا رو از ترس جهنم عبادت می کنند
عبادت احرار عبادت کسانی است که خدا رو حبا لله عبادت می کنند
بنابر این رابطه انسان در آخرت با
خداوند یا رابطه دوری از رحمت حق است (کسانی که وارد جهنم می شوند ) و یا
رابطه برخورداری از رحمت حق یعنی کسانی که به بهشت می روند که برخورداری
از رحمت بیشتر باز هم بستگی دارد به اینکه جزء کدامیک از سه گروه عباد
الهی باشند ، بیشترین برخورداری از رحمت الهی مختص عباد احرار خواهد بود
بنابر این رابطه انسان با خدا در جهان آخرت توسط خود انسان در این جهان
ترسیم می شود