یک منتقد در نقد سریال «یوسف پیامبر(ع)» مطرح کرد:
بهتر بود بازیگران سریال با تامل بیشتری انتخاب میشدند
یک منتقد گفت: شاید سریال «یوسف پیامبر(ع)» در مقایسه با فیلمهای تاریخی سینمای دنیا، عقب مانده بهنظر برسد، اما در حد بضاعت سینمای ایران، کار قابل دفاعی است.
محمد تقی فهیم در گفتوگو با خبرنگار سرویس تلویزیون خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، افزود: فرجالله سلحشور از عهدهی کارگردانی سریال«یوسف پیامبر(ع)» برآمده است. هرچند این کار در مقایسه با فیلمهایی چون «ده فرمان» و «السید» ضعیفتر به نظر برسد، اما باید توجه کرد که امکانات و تاریخ سینمای ایران با تولیدکنندگان این فیلمها تفاوت زیادی دارد. در کشورمان هنوز برای بخشهایی از جلوههای ویژه از امکانات کشورهای دیگر استفاده میکنیم چون چنین امکاناتی در ایران وجود ندارد.
***
وی با بیان اینکه طراحی و اجرای «یوسف پیامبر(ع)» برای تلویزیون با هوشمندی خاصی انجام شده است، گفت: در این مجموعه که نه صحنهها بسیار پر است، نه مانند برخی سریالهای تلویزیونی خیلی خالی است،بیشتر قابها پر و درحد رسانهی تلویزیون است. بهویژه جاگیری دوربینها، مناسب و این سریال فاقد نماهای اضافی زیاد است.
این منتقد با اشاره به تاثیر جلوههای ویژه بر فیلمها و سریالهای تاریخی اظهار کرد: جلوههای ویژه به اینگونه آثار اعتبار میبخشد و باورپذیری آن را افزایش میدهد. به عنوان نمونه «ارباب حلقهها»،«اسکندر» خلاقیتهای زیادی انجام شد در نتیجه این آثار جلوهی بیشتری پیدا کردند، اما ما در زمینهی جلوههای ویژه کمبودهایی داریم.
***
وی دربارهی فیلمنامهی «یوسف پیامبر (ع)»گفت: نگارش فیلمنامهی این سریال، کار پرزحمتی بوده است چون با توجه به اختصار داستان حضرت یوسف(ع) در قرآنکریم و حجم کم داستانپردازی آن دراین کتاب مقدس برای نگارش فیلمنامهای با قسمتهای متعدد نویسندهی سریال (سلحشور) زحمت زیادی برای جمعآوری مطالب مربوط به زندگی این پیامبر بزرگ از متون مختلف کشیده است تا از آنها در قصههای اصلی و فرعی «یوسف پیامبر (ع)» استفاده کند و ضمن عدولنکردن از مستندات تاریخی بتوانند داستان را بهگونهای دراماتیک روایت کند که این مورد در خلق بسیاری از شخصیتها که در قرآن از آنها صحبت نشده است، حساستر میشود.
این کار در مقایسه با فیلمهایی چون «ده فرمان» و «السید» ضعیفتر به نظر برسد، اما باید توجه کرد که امکانات و تاریخ سینمای ایران با تولیدکنندگان این فیلمها تفاوت زیادی دارد.
فهیم در عین حال گفت: در زمان نگارش و پرداخت سریال نیاز بود به برخی زوایا و جنبههای دراماتیک بیشتر توجه شود. به عنوان نمونه فراز و فرود و ایجاد تعلیق برای نگهداشتن مخاطب از تمهیداتی بود که بهتر بود به آن توجه بیشتری شود البته در نگارش فیلمنامه، اصول فیلمنامهنویسی رعایت شده است اما از نظر میزان پتانسیل جذب مخاطب با ضعفهایی روبهروست و به پرداخت شخصیتها بهعنوان عاملی که باعث ایجاد جذابیت میشد، نیاز به توجه بیشتری بود.
***
وی دربارهی دیالوگنویسی سریال«یوسف پیامبر (ع)»اظهار کرد: دیالوگنویسی سریالها و فیلمهای دینی و تاریخی ،مقداری شخصی است و هر فیلمسازی براساس درک ،تمایل،حس وحال خود دیالوگهای این آثار را مینویسند، چون دقیقا مستند به زمان رویدادها مشخص نیست. سریال«یوسف پیامبر (ع)» نیز چنین است اما تمایزی بین دیالوگهای گروههای مختلف سنی و زنان و مردان نیست. بهگونهای که دیالوگهای همهی آنها یکدست و از نظر لحن و بیان یکسان است. در حالی که بهویژه در کارهایی که گروههای سنی متفاوتی نقش پررنگی دارند، باید حتما دیالوگها با هم تفاوت داشته باشند تا حتی با شنیدن صدای آنها، شخصیتها قابل تفکیک باشند.
***
این منتقد دربارهی انتخاب بازیگران سریال«یوسف پیامبر(ع)» اظهار کرد: بهتر بود بازیگران با تامل بیشتری انتخاب میشدند و از افراد حرفهایتری استفاده میشد، البته محمود پاکنیت -درنقش حضرت یعقوب (ع)- بازیگر توانایی است، ولی در سریالی که با چنین امکاناتی ساخته شده است، جا داشت از بسیاری از بازیگران توانای سینمای ایران استفاده شود.
در سریال«امام علی (ع)» جدا از دیالوگنویسی و تسلط داوود میرباقری -کارگردان این اثر - بر درام، بخشی از تاثیرگذاری این سریال مدیون بازیگران آن بود.
وی مثال زد: در سریال«امام علی (ع)» جدا از دیالوگنویسی و تسلط داوود میرباقری -کارگردان این اثر - بر درام، بخشی از تاثیرگذاری این سریال مدیون بازیگران آن بود. این در حالیست که در«یوسف پیامبر(ع)» تا پیش از حضور حضرت یوسف (ع) در مصر شاخصههایی در این سریال از نظر بازیگری نمیبینیم که ذهن مخاطب را با خود درگیر کند، اما در «امام علی (ع)» ولیدی(با بازی محمدرضا شریفینیا) سر برآورد؛ اما هنوز نکتهی تازهای در بازیهای سریال «یوسف پیامبر (ع)»نمیبینیم.
این منتقد اضافه کرد: از هر نظر بازیگری، همه چیز متوسط پیش رفته است، البته با ورود بازیگران دیگر سریال به داستان، مانند کتایون ریاحی و جعفر دهقان و آغاز بخشهایی چون کشمکشهای عاطفی که میتواند برای مخاطب جذاب باشد، امکان دارد تغییراتی دراین روند به وجود آید.
***
فهیم در پایان با اشاره به بازیگر زمان کودکی حضرت یوسف(ع) گفت: دیالوگها و نوع بازی او باورپذیر نیست هرچند که او یک پیامبر است، اما باید ویژگیهای یک کودک را داشته باشد، اتفاقا بچههای باهوش، فعالتر هستند، البته در انتخاب بازیگر نقش کودکی این پیامبر بزرگ نیز باید دقت، تامل و جستوجوی بیشتری میشد چرا دربازی او ضعفهایی وجود دارد.
سه شنبه بیست و چهارم 10 1387