تا حالا هیچ فکرکرده اید که ما آدم ها چرا اینقدر از هم دیگر دور شده ایم و چه عواملی باعث این فاصله ها شده است ؟ آیا تا بحال فکرکرده اید که اگر روزی واقعاً تنهای تنها شوید چه وضعیتی خواهید داشت .براستی علت این همه دوری وفاصله چیست ؟ خانواده اولین و تنها واسطه ارتباط جوانان با اجتماع است. درخانواده کودک ارزش ها وضد ارزش ها،اصول وقواعد اخلاق را‌می آموزد، چه از لحاظ عاطفی،شناختی و... بچه ها وابستگی خاصی به خانواده دارند و برای آنهاخانواده مهمترین نقش را در زمینه ی تأمین نیازهای روانی دارد. درزمانهای گذشته بیشتر نیاز انسان درمحیط خانواده تأمین می شد. ولی به تدریج با شهرنشین شدن انسانها تأمین همه نیازها ازتوانایی خانواده خارج شده و خانواده ها تأمین این نیازها را به گروههایی به نام مؤسسه واگذارکرده اند. امروزه هرمؤسسه می کوشد تا بخشی ازنیازهای فردی و اجتماعی مردم را تأمین کند. خیلی از ما به نوعی دچارروزمرگی شده ایم و یک سیکل بسته را هر روز تکرارمی کنیم. اعضای خانواده هم خیلی کم همدیگر را می بینند چه برسد به اینکه سریک سفره بنشینند و با هم غذا بخورند. تعداد کسانی که می دانند اسم همسایه هایشان چیست انگشت شمارند وآنهایی که با همسایه هایشان رفت و آمد می کنند، نایاب! رفت وآمدهای فامیلی هم به تماسهای تلفنی تبدیل شده اند ! هرچیزی که قبلاًدسته جمعی بودنش باعث شادی و ایجاد صمیمیت می شد حالا دیگر انفرادی برگزار می شود! حتی کم رنگ شدن صمیمیت ها می تواند علت های بسیاری داشته باشد، علتهایی که شاید به این سادگیها به ذهنتان نرسد.
صمیمیت به معنی علاقه‌ای واقعی و به دوراز هر نوع آلایش‌است . یکی ازمصداق های صمیمیت دور هم جمع شدن و گپ زدن های دوستانه یا خانوادگی است. درگذشته تدارک یک مهمانی و دور هم جمع شدن ها، هزینه زیادی نداشت، اما اکنون تقریباً دوره برگزاری مهمانی های دوره ای به سر رسیده است و شاید چون یکدیگر را خیلی کم می بینیم، با هم صمیمی هم نیستیم.
یکی دیگر از عوامل دوری خانواده ها کم شدن اعتماد افراد نسبت به یکدیگر است. چون افراد فکر می کنند، نمی توانند یکدیگر را بشناسند و ممکن است اگر با کسی صمیمی شوند، مورد سوءاستفاده قرارگیرند، بنابراین ترس ازاین قضیه باعث می شود ازهم فاصله بگیرند.
یکی دیگر از این عوامل، تغییر سبک معماری گذشته با سبک معماری جدید است .اگر به خاطر داشته باشید ، درزمانی نه چندان دور سبک معماری منازل با سبک معماری امروزی خیلی تفاوت داشت. درآن زمان معماری خانه ها به صورت سنتی بود (اتاق هایی درامتداد هم دراطراف حیاطی که دروسط آن حوضی قرارداشت)، درحالی که درحال حاضر دیگر از آن معماری خبری نیست و به معماری مدرن تغییر یافته است .سبک معماری سنتی خود به طور غیرمستقیم حس گروهی انسانها را افزایش می داد، چون کارهایشان را در حضور یکدیگر و با هم انجام می دادند، حس همدلی و صمیمیت نیز در بین آنها افزایش می یافت. حتی متاسفانه در حال حاضر گسترش وسایل تفریحی انفرادی همچون انواع بازی های رایانه ای، دسترسی به اینترنت و چت، انواع شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای و … باعث شده است افراد ترجیح دهند اوقات فراغتشان را به تنهایی بگذرانند. همین قضیه خود تا حدی باعث دور شدن افراد ازهم می شود. بررسی ها نشان داده است، کودکانی که ارتباط قوی با مادربزرگ و پدربزرگ خود دارند پیشرفت تحصیلی بهتری دارند و در میان جمع بزرگ ترها نیز راحت حرفشان را می زنند.
ما در شرایط فعلی در جامعه با آدم هایی روبرو می شویم که برایشان مهم است که ماشین لوکس و فلان گوشی موبایل را داشته باشند اما برایشان اصلاً مهم نیست که چه دوستی داشته باشند. این یک فاجعه است! انسان هایی که نه به دیدن تئاتر می روند، نه با رمان آشنا هستند، نه با نویسندگی و هنر. جامعه فقط آنها را با پول آشنا کرده است. و این موضوع آنها را نسبت به دیگران سردتر و بی تمایل تر می نماید.
چه باید کرد؟
?- همه باید سعی کنند از هر فرصتی برای ایجاد شادی و صمیمیت بیشتر با اعضای خانواده استفاده کنند. مثلاً همه با هم غذا بخورند، همه با هم به مهمانی بروند، حتی دسته‌جمعی عصرانه ساده‌ای را به همراه چای در حیاط خانه صرف کنند و گپ بزنند.
?- باید انسان هایی توسعه یافته تربیت کنیم. یعنی انسانی که علاوه بر خودش به دیگران نیز فکر کند. انسانی که معتقد است پیشرفت فردی عالی است و پیشرفت جمعی متعالی است. یکی از مهمترین نکاتی که باید در بحث تربیت انسان توسعه یافته در نظر داشته باشیم، ایجاد مکان های فرهنگی جمعی است؛ مثل ورزشگاه ها، فرهنگسراها، سالن های تئاتر که از این طریق انسان ها را به توسعه یافتگی جمعی تشویق کنیم و همینطور صمیمیت ها و دوستی ها را با این گردهمایی ها و شادی های جمعی افزایش دهیم.
3 - صله ی رحم موضوع مهم دیگری است که به تدریج با گسترش آپارتمان نشینی، کمرنگ شدن فرهنگهای سنتی نظیر مهمان نوازی و جایگزین شدن فرهنگ غربی سودمحوری و فردگرایی و کمرنگ شدن انگیزه های دینی کاهش یافته است. بنابراین با گسترش این ارزش ها می توانیم الگو های موثری برای نسل های پس از این باشیم.
4- شاید بد نباشد متوجه این موضوع باشیم که ابزارهای مدرن ارتباطی نه تنها انسانها را به هم نزدیک نکرده اند، بلکه برعکس باعث فاصله گرفتن و دور شدن مردمان از یکدیگر و انزوای هرچه بیشتر آنها شده است.پس اجازه ندهیم که این تکنیک های اطلاع رسانی جایگزین شنیدن صدا و دیدن روی عزیزانمان باشد.